Zabajone z lodami waniliowymi
Zabajone lub zabaglione to włoski deser, który najprawdopodobniej pochodzi z rejonu Dalmacji, czyli dzisiejszej Chorwacji. Tradycyjna wersja Zabajone zawiera słodkie, włoskie wino Marsala. Poniższy przepis jest bezalkoholowy – wino zastępuje w nim sok jabłkowy. Dzięki zawartości cytryny, lodów i małej ilości cukru deser jest lekki i orzeźwiający.
Zasadniczo polecam przygotowanie przepisu dla czterech osób. Można oczywiście przygotować Zabajone dla dwóch osób. Jednak przy mniejszej ilości składników trzeba uważać, aby piana nie rozgrzała się za bardzo i nie stężała.
Chłodnik buraczany
Na obiad, w upalne dni, nie ma nic lepszego niż zimna zupa, czyli chłodnik. Jednym z najbardziej tradycyjnych w naszej kuchni jest chłodnik botwinkowy. Kiedy już za późno na botwinkę warto skorzystać z zamrożonych buraczków z mieszanki “Barszcz ukraiński”. Przepis jest łatwy w przygotowaniu i smaczny. Przyniesie ochłodę w ciepły dzień i zachwyci swoją piękną barwą. Chłodnik ma również inne interesujące cechy. Starożytni Rzymianie uważali sok z buraka za afrodyzjak. Dziś wiadomo, że korzenie czerwonego buraka zawierają witaminy B complex i żelazo, które poprawiają kondycję naszej krwi, co pozytywnie wpływa na cały organizm.
Gruszki Heleny
Deser Gruszki Heleny podano po raz pierwszy w 1865 r. Na początku nosił nazwę “Piękna Helena”, która wywodziła się od tytułu popularnej w owych czasach operetki Jacques’a Offenbacha (tego samego, który wprowadził do operetki taniec Kankan, w którym tancerki odsłaniają podwiązki). Wspomniana operetka cieszyła się tak wielkim wzięciem wśród mieszkańców Paryża, że stołeczne restauracje zaczęły podawać rozmaite dania nawiązujące w nazwie do imienia Heleny Trojańskiej. Do dziś przetrwał tylko przepis na przesmaczny deser Gruszki Heleny. Spożywano go podobno chętnie po spektaklach teatralnych.
Risotto z zielonym groszkiem
Risotto, dzięki charakterystycznej nazwie, uznawane jest za potrawę typowo włoską. Jeśli prawdą jest, że przywiózł je Marco Polo z Chin (prawdopodobnie Słowanin z pochodzenia, skoro urodził się na terenie dzisiejszej Chorwacji), i znano podobną potrawę na Bliskim Wschodzie już w XI w., to najbardziej włoska w tym daniu jest nazwa. Gdy w przepisie nie ma wina możemy nawet powiedzieć, że jest to bardziej arabski pilaw, niźli włoskie risotto… Skądkolwiek pochodzi figuruje w jadłospisie człowieka od bardzo dawna, ponieważ danie łatwo przyrządzić, jest treściwe i smaczne. Czas na risotto!
